καμάρωση

η (Α καμάρωσις) [καμαρώ]

νεοελλ.

το καμάρωμα ή η περηφάνεια, η έπαρση

αρχ.

1. κατασκευή καμάρας, αψίδωση

2. ιατρ. είδος αψιδωτής θραύσεως οστού («καμάρωσίς ἐστιν ὀστοῡ διακοπή... ἀνακεκλάσθαι ἐξ ἀμφοτέρων καὶ παραπλησίως καμάραις ἐσχηματίσθαι», Γαλ.).